20 Ekim 2012 Cumartesi

uçak seven çocuk

Kırışmış hediye paketinden uçak yaptım.
Onu uçurdum. vuuuv vuuıvv
Beni taklit etti o da uçurdu. viuuy vııiuyy
Sonra bir ördek geldi elime
Ördek uçmak istedi ama uçak saklandı.
Ördek uçağı bulmak için çocuğun odasına gitti.
Uçağı saklarken görmüştü fakat onu bulamazdı.
Yoksa oyun başlamadan biterdi.
Az sonra..
Özel eşyalar dolabından tahta timsah çıktı.
Timsah özel dansını çocuğa gösterdi.
Timsahla ördek çok iyi arkadaş oldu.
Timsah kuyruğundan gıdıklanıyordu.
Ördek onu gıdıklıyordu.
Çocuk bunu farketti, yüzbinmilyonbeşyüz kere gıdıkladı.
Şimdi oyun başlamıştı.
'gıdıgklamao beani ayy çok gülüyoryum hh'
Artık boğazlarım acımıştı timsahı konuşturmaktan:
fakat oyunu değil çocuğu bırakamazdım öyle yarıda.
Timsah uyudu.
Ördek uçtu.
Ördek gıdıkladı, timsah güldü.
Beraber gezdiler arabayla.
Ördek gıdıkladı, timsah güldü.
Yemek yediler.
Çiçek topladılar.
Ördek gıdıkladı, timsah güldü.
Gıdıklanıyorum
Gıdıklanı
Gıdıklan
Gıdık
Gıdı
Gıd

    Timsah gülmedi sonra. gülemedi çünkü artık benim pilim bitmişti. Timsah ters dönmüştü halıda.
Saçma bir şekilde
-evet şimdi oyunumuzu bitirelim dedim.
-hayır ama olmaz ki, çok güzel oynamıştık dedi çocuk.
-evet çok güzel oynadık, harikaydık dedim ama artık bitirsek iyi olur.
(Sanki oyun biten bir şeydi. nasıl da saçmalamıştım doğrusu.)
Sonra kendimi balkonda buldum.
Boğazlarıma serin hava değdi. uçtum.
Timsah ve Ördek yok oldular.
'hadi kuyyuğundan gıdıkyansın' demiyordu kimse.
çünkü
Babası gelmişti
Çocuğun elinde bir uçak değil iphone vardı.
Oyunumuz artık bitmişti.
Bitiren ben olamadığım için mutlu muydum? (hayır)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder